A daughter’s spoken word poetry for OFW mom goes viral

Iloilo native Iva Jamelarin penned and performed a spoken word poetry for class, but such was the truth – and the feels – enveloped in her words that she went viral.

Iva is a daughter of Eva Jamelarin, an overseas Filipino worker who went abroad to work as a domestic helper when Iva was only three years old.

Like most OFWs, Eva felt the need to leave home to be able to provide for her family. She was only 16 when she got pregnant, remaining dependent on her parents for financial support.

Eva first went to Singapore and when her contract expired, she flew to Hong Kong. All throughout, she sent money home, sent letters too, and for good measure, sent toys and packages.

Soon, her labor bore fruits: they now have their own house, her husband Ike also has his own tricycle and even manages their piggery. Two of their kids will be graduating from college, with a degree in Criminology and Education.

But distance has its effect, and soon Eva felt her children pulling away from her. The kids have become closer with their lola. Iva barely talks to her mother when she calls and her sister Ivee blames her need for attention on Eva.

So imagine Eva’s surprise when she saw the viral video of her daughter’s performance.

“Sa mga anak ko, si Iva ang hindi expressive sa feelings tapos may ganoon palang tula,” Eva said on “Kapuso Mo, Jessica Soho.”

Iva's spoken word poetry indeed touched millions of people so the school asked her to perform again in their recognition day.  What she didn’t know was that her mother already flew back to the Philippines to watch her in person.

Read her touching poem below, and please have a tissue ready.

Iva and Eva

Nay, 'Yan ay Pangako 
Written by: Iva Claire M. Jamelarin 

"Para ito sa inyong kinabukasan.
Titiisin kahit mabigat man sa pakiramdam
Tutulak palayo para makaahon sa kahirapan
Wala man ako sa inyong paglaki,
Sa aking puso, kayo ay mananatli

Masakit man sa akin ang malayo ay kakayanin ko
Sa kadahilanang ayaw kong maranasan niyo ang mga naranasan ko
Mahal na mahal ko kayo. Para sa inyo 'to
'Yan palagi ang tumatakbo sa isip ng OFW

Magtatatlo ako nang umalis ang nanay ko
Apat kami, at ako ang bunso
Sa mura kong edad ay kinaya ko
Dahil ang pangako ni nanay, "Babalik ako."

Pinanghawakan ko
At panghahawakan ko
Dahil naiintindihan ko

Magtatatlo ako nang umalis ang nanay ko
Pinatulog lang kami at saka tumungo
Ang daming tanong na sa aking isipan ay tumatakbo
Tulad ng, "Kung 'di kaya ako natulog, mananatili ka ba?"
"Kung nakita mo kayang mulat ang aking mga mata at lumuluha, tutuloy ka pa ba?"
"Kung nalaman ko bang mag-aabroad ka at makikiusap akong' wag ka nang umalis, papayag ka ba?"

Pero kahit 'di ako natulog
Kahit mulat ang aking mga mata at lumuluha
Kahit makiusap akong wag ka nang umalis
Ay wala na ‘kong magagawa dahil buo na ang 'yong pasya

Nakita mo man ang unang tawa ko
Nakita mo man ang unang iyak ko
Narinig mo man ang unang salita ko
Nasaksihan mo man ang unang lakad ko
Ang unang pagkadapa at pagbangon ko
Ang unang beses na kumain ako

Pero wala ka sa unang araw ng pagpasok ko sa eskwela
Wala ka sa unang pagpupulong kasama si maestra
Wala ka nang unang sinabitan ako ng medalya
Wala ka sa pagtatapos ko sa elementarya
Hindi ako nanunumbat
Pero 'Nay, kailangan kita.
Pero pipilitin kong intindihin
Dahil para sa'min kaya nandiyan ka

Ang hirap lumaki na wala ka sa tabi ko
Walang nanay na mag-aalaga sa'kin tuwing nagkakasakit ako
Walang magtuturo sa'kin tuwing hirap na ako sa assignments ko
Walang yayakap sa'kin tuwing may napagtatagumpayan ako
Pero ramdam kita dahil nandito ka, at mananatili ka sa Puso ko

Gusto ko ang mga pag-ugoy mo
Gusto ko ang pagsuklay mo ng buhok ko
Pagpili ng idadamit ko
Pagluluto ng ulam ko
Yakap at halik mo
Miss na miss na kita
Gusto ko na ulit makulong sa bisig mo

Ilang taon na ba kitang hindi nakakasama? Dalawang taon? Higit pa?
Kaya tuwing umuuwi ka ay sinasalubong kita ng mainit na yakap
Dahil gusto kong sulitin ang mga panahong muli kang makasama
Kapalit ng panibagong dalawang taon mo sa ibang bansa

Gusto kong magtampo
Ilang okasyon na ba ang wala ka sa tabi ko?
Kaarawan, graduation, bagong taon, pasko
Oo, nakukuha ko ang lahat ng gusto ko
Pero hindi materyal na bagay ang nais ko
Kundi ikaw, sa bawat okasyon at yakap ako

Kaya pipilitin kong palitan
Ang bawat butil ng pawis mo
Sasabayan ko ang sakripisyo mo

Sa darating na anim pang taon
Hindi na mabigat na maleta ang bitbit ng mga kamay mo
Hindi na passport at ticket papunta sa kung saang lupalop ng mundo
Dahil sasabayan kita sa hakbang mo
Hahawakan ko ang kamay mo habang paakyat tayo sa entablado't makukuha mo na ang patunay ng mga sakripisyo mo

— LA, GMA News