Cendrillon: Patok na Pinoy resto sa New York

Salitang Pranses ang Cendrillon na ang ibig sabihin ay cinderella. Sa New York, pangalan ito ng isang sikat na restaurant. Lutong Asyano o Asian cuisine ang mga putaheng inihahain. Pinoy kasi ang may-ari nito, sina Amy Besa at Romy Dorotan, tubong Irosin, Sorsogon. Binuksan ng mag-asawang Romy Dorotan, tubong Irosin, Sorsogon, at Amy Besa, ang Cendrillon noong 1995. Makikita ito sa kalye Mercer sa pagitan ng Broome at Grand Streets sa SoHo district, Manhattan. Sa maigsing panahon, agad na nakilala ang Cendrillon bilang isa sa mga pinakamahusay na Pan-Asian restaurant noong 1997. Sino nga ba ang mag-aakala na si Amy, nagtapos ng kursong mass communications, at si Romy, na may doctorate sa economics, ay magiging big hit na chef at restaurant owner sa New York? Nagkakilala ang dalawa sa Temple University sa Philadelphia. Si Romy ay nagsimulang magtrabaho noon sa isang restaurant habang nag-aaral. Nang makapagtapos ng pag-aaral at magsama, lumipat ang dalawa sa New York taong 1979. Ang nagtapos ng masscom na si Amy ay napasok sa Wall Street, samantalang ang may Ph.D na si Romy ay napunta muli sa restaurant. Dito na napagtanto ni Romy kung anong landas ang kanyang dapat tahakin sa buhay—sa kusina. Naging lunch chef si Romy sa Hubert na isang three-star restaurant at pagkaraan ay naging executive chef sa isa pang restaurant. Taong 1991, ikinuwento nila sa kanilang blog http://cendrillon.com/blog/ na nagdesisyon si Amy na iwanan ang kanyang trabaho sa Wall Street. Napagdesisyunan nila ni Romy na panahon na para magkaroon sila ng sariling restaurant. Apat na taon pagkaraan nito ay sumibol ang Cedrillon. Kamakailan lamang ay nalathala ang kwento sa likod ng Cendrillon sa Boston Globe at ang cooking demo ng mag-asawa sa Iskwelahang Pilipino , isang Filipino cultural Sunday school sa Bedford, Massachusetts. Umani na rin ng mga papuri ang mga lutuin sa Cendrillon mula sa New York Times, Vanity Fair, at Saveur magazine. Putaheng Pinoy Sa kanilang website na http://www.cendrillon.com/menus.html, katakam-takam ang mga putahe na kanilang iniaalok para sa mga espesyal na okasyon, pananghalian, merienda, hapunan at iba pa. Tulad na lang ng kanilang pancit luglog, ukoy at noodle soups. Mayroon ding tocino, suman, halo-halo at bibingka. Pambato rin ng Cedrillon ang black rice paella, spare ribs, at siempre, ang tatak Pinoy na adobo. Ngunit hindi lang sa loob ng Cedrillon makikita ang kanilang putahe. Ibinabahagi rin nila ang ilang sekreto sa mga libro o cook book na kanilang inilalathala. Dito marahil ay nagagamit ni Amy ang kanyang natutunan sa masscom na apat na taong binuno sa kolehiyo. Nobyembre 2006 nang ilako sa book store ang kanilang libro na “Memories of Philippine Kitchens" na tatlo at kalahating taon nilang binuno. “Our cookbook, Memories of Philippine Kitchens, took three and a half years to make and probably represents the most productive, exciting and rewarding years of our lives. It started out as a cookbook contract that was offered to us by Stewart Tabori & Chang in late 2002 that eventually blossomed into a book about one Filipino generation’s comfort foods," nakasaad sa blogs. Hindi rin nila inasahan na magiging mainit ang pagtanggap ng tao sa libro— mula sa Pilipinas, US at sa London. Ito ay sa kabila ng kawalan ng sapat na publisidad para rito. “Sales have surpassed everyone’s expectations leading to sold out launches and book events both here and in the Philippines. Even before we received our stock in New York City, the London office of our publisher was emailing me that they were running out of stock as the book was selling very well in London bookstores. This was amazing as there was no publicity, no write-ups or reviews yet in that part or anywhere in the world," kuwento pa nila. Ngunit ang higit na hindi nila inaasahan ay ang makatanggap ng parangal ang naturang libro sa katatapos na conference nitong Abril ng International Association of Culinary Professionals in Chicago IACP. Para sa Pinas Kuwento ni Amy, ang kanilang libro na Memories ay finalist para sa Julia Child First Book Award category. Ngunit nadismaya sila nang ibang titulo ng libro ang nagawaran ng nasabing parangal. Kaya naman nang sandaling iyon, nagtiyaga na lang umano sila ni Romy makinig sa mga pangalan ng pinaparangalan at kainin ang mga handa na hindi pasado sa kanilang panlasa. Ngunit laking gulat nila nang biglang banggitin ang pangalan ng kanilang libro. “However, we were surprised when they announced that “Memories" was the winner and recipient of the 2007 Jane Grigson Award for Distinguished Scholarship and the Quality of its Research and Presentation," pagpapatuloy ng kuwento ni ni Amy sa kanilang blog. Kung tutuusin, ayon pa kay Amy ay mas mabigat ang kategorya ng nakuha nilang parangal dahil ang lahat ng hurado sa ibat-ibang kategorya ay bumoto rito. “No one is allowed to compete for this which is why it is not listed earlier with finalists as with all the other categories. It is only given when they feel that there is a book that deserves it. There are years when no winner is announced. So we are quite fortunate to be in this company of authors many of whom are our mentors," saad sa kanilang blog. Sa tagumpay na kanilang tinatamo sa larangan ng pagluluto sa US, mula sa luma at makabagong timplada ng mga putahe sa paglipas ng panahon, taas noo sina Romy at Amy na ipinagmamalaki na ginagawa nila ito upang ibahagi sa buong mundo ang “panlasang" Filipino. At kanino naman kaya inialay ng mag-asawang Dorotan ang nakuha nilang karangalan sa IACP? Sa alaala ni Amy, ang pinag-alayan nila ng parangalan ay para sa bansang kanilang tinubuan. “This award is for the Philippines. We also share it with all the Filipinos out there who constantly ask us why Philippine food is not more well known or mainstream in the U.S. This should be the start of sharing our culture with the rest of you. …" Buhay na buhay ang dugong Pinoy kina Romy at Amy, at makikita ito sa pangwakas nilang mensahe sa kanilang blog; “Mabuhay! And as Romy will say, Makibaka!" - Fidel Jimenez, GMANews.TV